Elektroda srebrna typu EAg-01 jest półogniwem pomiarowym (wskaźnikowym), reagującym na jony srebra w roztworach wodnych oraz w wielu mieszaninach wodno-organicznych. Elektroda EAg-01 nie może być stosowana samodzielnie, lecz wraz
z elektrodą odniesienia o potencjale zasadniczo niezależnym od składu roztworu badanego. W większości zastosowań, odpowiednią elektrodą odniesienia jest elektroda chlorosrebrowa z podwójnym łącznikiem oraz mostkiem elektro­litycznym, napełnionym roztworem azotanu potasu lub sodu, np. typu RL-100. Obie elektrody, po podłączeniu do pH/miliwoltomierza lub jonometru tworzą ogniwo umożliwiające pomiar po­tencjału w roztworze badanym. Stosowanie oddzielnych elektrod wymaga korzystania z pH/mili­woltomierza posiadającego oddzielne gniazdka dla elektrody pomiarowej (BNC) oraz elektrody od­niesienia (bananowe) lub posiadania odpowiedniego złącza pośredniego (adaptera), umożli­wiającego podłączenia obu elektrod. Elementem wskaźnikowym elektrody EAg-01 jest srebrna membrana o stosunkowo dużej grubości, umożliwiającej wielokrotną regenerację elektrody, przez szlifowanie i polerowanie powierzchni. Membrana jest szczelnie osadzona w mechanicz­nie odpornym korpusie epoksydowym. W odróżnieniu od szkła, korpus taki wykazuje mniejszą skłonność do adsorbowania na swej powierzchni jonów srebrowych.

Elektroda EAg-01 może być szczególnie przydatna jako wskaźnik punktu końcowego w mia­reczkowaniach argentometrycznych chlorków, a także bromków i jodków w wodach powierzch­niowych lub gruntowych oraz w produktach żywnościowych. Elektroda ta może być także wyko­rzystywana do oznaczania stężenia chlorków w paliwach, stężenia cyjanków w kąpielach gal­wanicznych lub zawartości srebra w jego stopach. Elektroda EAg-01 może być stosowana w badaniach elektrochemicznych oraz w dydaktyce (np. do konstruowania ogniw stężeniowych, wyznaczania liczb przenoszenia itp.).

Ze względu na ograniczoną powtarzalność potencjału elektrody srebrnej, w próbkach o zróżni­cowanym składzie, nie zaleca się stosowania elektrody EAg-01 do oznaczania halogenków me­todą pomiarów bezpośrednich. W takich przypadkach odpowiedniejsze będą elektrody jonose­lektywne, np. elektroda chlorkowa ECl-01, bromkowa EBr-01 lub jodkowa EI-01. Pomimo tego, że aktywna część elektrody wykonana jest z metalu, nie zaleca się stosowania elektrody w po­miarach potencjałów utleniająco-redukujących lub w miareczkowaniach redoks. W takich przy­padkach właściwym będzie zastosowanie elektrod platynowych lub złotych.